Wednesday, November 29, 2006

Arkadaşım Zeynep'in blogundan aldım, çünkü bayıldım.. Kalemine sağlık...

"abidin'e..

Mutlu insanlar görüyorum etrafta..Ne tuhaf?.
Nedir onları bu kadar mutlu kılan anlamıyorum..Hem de hiç..
Evet ben de anlık mutluluklar yaşıyorum ama hepsi o. Bunu hayatlarına yayabiliyor olmaları çok ilginç.
Acaba bendeki malzemeler mi eksik? Ya da bayat? Ya da tamamen yanlış?
Söylemedikleri yeni bir margarin mi kullanmaktalar yoksa?..

Abidin, bırak resmini yapmayı mutluluğun vazgeçtik biz ondan artık, tarif etsen yetecek o kadar çaresiz kaldık.."

zeynepaltuntash.blogspot.com

3 comments:

Anonymous said...

Ben de bir ressam olarak GERÇEKTEN mutluluğun resmini yapabilirim.

Abidin de yapmıştı.

Ancak MALESEF insanlar (büyük) RESMİ okumayı bilmiyor.

YAPARIZ YAPMASINA DA,
"SİZ" ANLAR MISINIZ? :)

Anonymous said...

Aslına bakarsanız mutluluk göreceli bı kavram sokakda yurumekden, yağmurda dolaşmakdan, kuşlara yem vermekden yada dalga seslerini dinlemekden de mutlu olabılırsınız anlık olarak ama bence severek kalıcı mutluluğu yakalamak ve sıkı sıkı tutup avuçlarınızdan kaymaması için çaba harcamak en güzel mutluluk olsa gerek..İskoç..

Anonymous said...

bu bu bu çok güzel bi yazı, ben de bayıldım!

sana, zeynebe, abidine, nazıma hepinize sevgiler!

sen beni çok mutlu ediyosun biliyosun di mi :)