Bugün 3 Haziran.. Büyük Usta Nazım Hikmet'in ölüm yıldönümü..
Çok güzeel... bilmeyenler lütfen tekrar tekrar okusunlar.. :(
BİR AYRILIŞ HİKAYESİ
Erkek kadına dedi ki:
- Seni seviyorum,
ama nasıl?
avuçlarımda camdan bir parça gibi
kalbimi sıkıp parmaklarımı kanatarak
kırasıya, çıldırasıya...
Erkek kadına dedi ki:
- Seni seviyorum, ama nasıl?
kilometrelerce derin,
kilometrelerce dümdüz,
yüzde yüz, yüzde bin beşyüz yüzde
hudutsuz kere yüz...
Kadın erkeğe dedi ki:
- Baktım dudağımla, yüreğimle, kafamla;
severek, korkarak, eğilerek,
dudağına, yüreğine, kafana.
Şimdi ne söylüyorsam karanlıkta bir fısıltı gibi
sen öğrettin bana...
Ve artık biliyorum:
Toprağın Yüzü güneşli bir ana gibi
En son,
en güzel çocuğunu emzirdiğini...
Fakat neyleyim
saçlarım dolanmış ölmekte olanın parmaklarına
başımı kurtarmam kâbil değil!
Sen yürümelisin,
yeni doğan çocuğun gözlerine bakarak...
Sen yürümelisin, beni bırakarak...
Kadın sustu.
SARILDILAR
Bir kitap düştü yere...
Kapandı bir pencere...
AYRILDILAR...
Nazım Hikmet
No comments:
Post a Comment