8 centilmen ve 1 leydi Valencia,İspanya'da.

"Alinghi Events" adı altında şirket içinde organizasyonunu yaparken gidecekler adına oldukça heycanlanmış, davete hayır diyemeyecek kişiler olduklarını tahmin ettiğimden yedekte olmamada açıkçası sevinememiştim. Fakat her organizasyonda olduğu gibi burda da fire oldu ve bende misafir listesinde yerimi aldım.

Münih aktarmalı hatta Münihte 3 saat beklemeli bir uçuşun ardından Valencia'ya vardığımızda hala çok güzel geçecek 2 günün farkında değildim. Valencia'da bizi karşılayan Mr. Peter Handke'nin misafirperverliği, uzun süredir birlikte tur yaptığı gruplardan bizim gruba kattığı farklı enerji ve keyif gözardı edilemez.
İlk gün Bayan Rosa ve Mr. Handke bizi şehir merkezine götürüyor. Burası öyle bir şehir ki, katedraller ve tarihi yapıların içine karışan yerleşim yeri dışında bir de yeni yapılan yerleşim yerleri var. Dolaşırken bizi farklı yerlere götürüyorlar. Bir cafede Sudan'dan gelen yemişlerden yapılan Chatan içiyoruz. Daha sonra kendimize ayrılan serbest zamanda ben alışveriş mi, tarihi yerler mi diye düşünürken, Selim Beyinde aynı şeyi düşündüğünü fark ediyorum ve kendisine takılıyorum. Önce El Corte Inglese'de gezip, alışverişi deniyoruz ama artık herşeyin İstanbulda olduğunu fark edince şehri gezmek daha cazip geliyor.
Karşımıza çıkan ilk taksi ile eskiden bir nehir olan ve yatağının şehrin dışına taşınmasıyla doldurulan alana yapılan fen ve sanat müzesi ile opera binasına gidiyoruz. Nehrin yerine yürüyüş alanlarıyla birlikte yapılan bu başarılı binalarda gezerken fen müzesinde bir civcivin yumurtadan çıkış anına şahit oluyoruz. Beni bu gezinin en çok etkileyen anlarından biri de bu oldu.
Ertesinden elimizdeki haritaya bakıyoruz ve metro ile şehir merkezine dönmeye karar veriyoruz. Benim rehberliğimde geçtiğimiz bu yolda Selim Beyi yürütüyorum da yürütüyorum :) Bu arada metroya binip, Valencianın tadını çıkartıyoruz. En son İspanyolcadan başka bir dil bilmeyen ve zorla bize yardımcı olmaya çalışan amca sayesinde şehir merkezini buluyoruz. İspanyol halkı o kadar yardımcıki, İspanyolcadan başka bir dil bilmeselerde kendi dilleriyle mutlaka size anlatıp, yardımcı oluyorlar. Sokak arasında içtiğimiz o lezzetli bira ile günün gündüz yarısını sonlandırdık ve otele döndük.
Akşam yemeği için yerimiz Ada Restaurantta ayrılmıştı. Burada Paellanın tadına baktık. İçindeki salyangozları görmesem, yediklerim Safranlı pirinçten öteye gidebilirdi belki ama gerçekten bu şartlar altında imkansızdı. Tavuk sandığım etlerinde tavşan olduğunu öğrendikten sonra çatalı tamamen bıraktım. Bu arada bizim 8 centilmen gerçekten o kadar nazikki bazen kendimi gerçekten prenses hissediyordum. 6 sını restaurantta bırakıp, ikisi eşliğinde otele döndüğümde, günün yorgunluk tadı, yay burcunun gezme egosuyla birleşmişti...

İkinci günün sabahı Alinghinin verdiği heyecanla uyandım. Alinghi American Cup'ı 2003te kazanan son tekne.Ve şu sıralarda hala sürmekte olan Louis Vuitton Cup Alinghinin rakibini belirliyor. Bu yarışı kazanan tekne Alinghi ile yarışacak ve 151 yıldır elden ele dolaşan kupaya talip olacak. Valencia'nın 32. Amerikan Cup'a ev sahipliği yapacağı belli olunca 2 sene de yapılan liman ve limandaki şenlik gerçekten görülmeye değer. Tüm yarışan teknelerin ayrı yerleri, sponsorların mağazalarının, kupanın ve bilgilerinin olduğu bir alışveriş merkezi, çocuklar için eğlence alanları, yeme içme yerleriyle Amerikan Cup tamamen birincisini seçmeye hazırdı.
Ürün sağlayıcısı olduğumuz Alinghi teknesinin alanına gittiğimizde sınırsız yiyecek ve içecek, şık ağırlama ve tekne-yarış hakkındaki tüm bilgiler bizi bekliyordu. Önce Alinghi'nin Simülatörüne bindik. 9 kişilik ekiple yönetmeye çalıştığımız simulatör bizi oldukça eğlendirdi. Sonra terasa çıktık ve orada yarışın başlamasını bekledik. Yarış için yarışacak tekneler Amerikan Oracle- BMW, İspanyanın bir takımı, Yeni Zellanda Emirates ve İtalyan Prada -Luna Rossa idi. Onların çıkmasıyla biz de izleyici teknesinde yerimizi aldık ve bizde onların hemen arkasından açıldık. Alinghinin izleyici teknesi oldukça keyifli. Dürbünlerimizle yarışı izliyor ve gün sonunda tekrar limana dönüyoruz. İspanya ve daha sonra otelde hazırlanıyor ve tekrar şehre yemeğe iniyoruz.

3. gün uyandığımızda artık Valencia'dan son saatlerimiz. Deniz kenarında yürümenin tadını çıkartırken ben, centilmenlerin bir kısmı kendini Akdenize bırakıyor. Öğleden sonra toparlanıp yine Münih aktarmalı, İstanbul'a dönüyoruz. Döndüğümüzde ise hepimizin aklında tekne almak vardı. Ben para biriktirmeye başladım bile...